1. Sohbet

Bir Küçük LatiFe ..

'Eğlence ve Mizah' forumunda YaRen tarafından 19 Aralık 2016 tarihinde açılan konu

  1. YaRen

    YaRen Admin Site Yetkilisi Admin

    Katılım:
    19 Aralık 2016
    Mesaj:
    184
    Alınan Beğeniler:
    111
    Ödül Puanları:
    43
    Cinsiyet:
    Kadın
    Şehir:
    Ankara
    Evet arkadaşlar bu ilk yazım olmakla birlikte sizlerle konusamamak ta olsa sonu mutluyum . Şuan kendimi bir deliden ayırt etmekte zorlanıyorum . Çünkü öğlen bitti bitecek herkes bir koşuşturmaca ve ben yatagimdan kalkamamış yeterli olmayan terimlerimle sanırım sitenize deneme yazıyorum . Aklimdanda bir ton şey geçmedi değil az önce .. Ahh ah ben harcanıyorum burda he. Kendimi bir yazar olarak görmek de ne alakaysa.. Kuş tüyü olmasada kuş tüyü desenli yastigimda rahat edemedigimin farkına vardım sanırım .. Dün bir arkadaşla konuşuyordum tabiki skype :) gençlik iste naparsin. Neyse çocuk sahibi olmak icin yeterli fakat okumak icin küçük olduğumu söyledi . Ilginc.. 22 yaşını yeni doldurmus taze küçücük korpecik bir kizim iste.. küçüğü abartmıyorum .. Ona göre 22 yaş küçük değilmiş . Ee bize anlatmıyorlar mi okulda 21 yaşında çıkılıyor ergenlikten diye .. Ergenlik konularına da girdim sonum ne olur bilemiyorum artik .. Bir diğer konu ise Arkadaşlar gecenlerde konuştuğum bir dostum .. Bir insan ağzımdan çıkan her kelimeyi nasil olurda ölüme çevirebilir ya .. Kansızlık var bende diyorum ben sana bütün kanımı vereyim diyor . Ee sen ne yapacaksın diyorum ölürüm iste fenamı diyor .. Ölüm bir kurtuluş mu ?? Tabiki de değil. Tüm insanlar yanlız doğar yanlız ölür ifadesine bu kadar da siginilmazki .. Bir kere sana bahsedilmiş bir hayat var elinde onu iyi kullanmalısın . Bazen ufacık bir gülümseme bile insanı bulunduğu igrenclikten çıkarmazmı ? Bazen gülümsemek icin kendimi zorlandığımı bilirim . Çünkü uzuntudur sağlığın en büyük düşmanı bilirim .. Belkide bazen göremeyen duyamayan insanların hayata olan bağlılığını ders almamız gerekir . Geçen televizyonda gözleri görmeyen ve mükemmel resim çizen bir adami gösterdiler ne yani bizimde mücadele etmemiz yeteneklerimizi çıkarmamız icin illa duyu organlarımızdan birini kaybetmemiz mi gerekir . Neden bizde durup dururken ölümü seçip hem Allaha karşı günahkar hem hayata karşı nankör oluyoruz ki . Yaşamak güzel birşey .. Kaydiraktan kayarken yüzündeki o müthiş gülümsemeyi yakaladığımız veya parkta el ele oturmuş hayatları boyunca neler yaşadıklarını hatırlayıp gülümseyen o yaşlı yureklerden biri neden olmayalım ..Simdi bir bakınız kendimize sukredecegimiz neler var hayatimizda . Sahip olamadiklarinizi düşünüp kahrolmayı bırakın elinizdekiler le mutlu olmayı deneyin . Unutmayın HaYat var olmaya Değer ...
     

Bu Sayfayı Paylaş