İnsanların birbirini anlaması her şeyin düzeleceğine ve iyi olacağına işaret değil midir ?Anlamak, güvenmek, sevmek.. Aşk diye gereksiz bir kelime icat etmişler. Aşk neydi ki ?Geçiciydi..Oysa sevgi… İnsan bu duyguyu hep hissetmek istiyor.Sevdiğim insanları deli gibi özlerken, onları görünce sımsıkı sarılırım.Bir daha sanki hiç göremeyecek gibi..Çünkü bir daha görememe duygusu çok acı. Birilerini seviyoruz bu hayatta. Yanımızda durmalarına kalplerimize dokunmalarına izin veriyoruz. Bir gün gideceklerini bilmemize rağmen...Ve en önemlisi Ölümün bizleri ayıracağını bilmemize rağmen Öylece seviyoruz işte. Özlüyoruz.Ve bir gün bu özlem hiç bitmiyor.Bir lanet gibi sanki. Adeta Tarifsiz bir kalp sızısı...